DOMINGO I DESPUÉS DE EPIFANÍA

DOMINGO EN LA INFRAOCTAVA DE EPIFANÍA
Priv. de 2° cl. Semidoble  - Ornamentos blancos

   Desde los 12 años, los Judíos debían celebrar anualmente en Jerusalén las tres fiestas de Pascua, Pentecostés y los Tabernáculos. La liturgia del Tiempo de Navidad, que recompone el cuadro de la infancia de Jesús nos le trae hoy al Templo, manifestando a los Judíos por vez primera que Dios es << su Padre >>  (Ev.).<< El hombre sentado sobre un alto trono y adorado por la multitud de Ángeles>> de que el Introito nos habla, es este mismo divino Niño que el Evangelio nos muestra << sentado en medio de los Doctores, los cuales se quedan maravillados de su sabiduría y de sus respuestas >>.
Imitando a María, que conservaba todas estas cosas allá muy adentro de su corazón (Ev.), meditemos lo grande que Jesús se revela en el Templo, y como este Niño cuya vida en Nazaret se resume en la palabra << sumisión >> (Ev.), crezcamos también nosotros en sabiduría, para que << sepamos siempre lo que hemos de hacer >> ; crezcamos en Gracia, << para que tengamos la energía de cumplirlo >> (Or.).
Todos formamos un solo cuerpo místico con Cristo, impregnémonos de sus sentimientos y que el cumplimiento de la voluntad de Dios sea siempre el norte de nuestra vida.
El párroco celebra hoy la Misa por sus feligreses.
Esta Misa no se dice hoy, por celebrarse la de la Sagrada Familia, VÉASE ANTES. Se celebrará en los días feriados de la semana.

   INTROITUS (1) Ps. 65, 4

   In excélso throno vidi sedére virum, quem adórat multitúdo Angelórum, psallentes in unum: ecce cujus impérii nomen est in aetérnumPs. 99, 1. Jubiláte Deo, omnis terra: servíte Domino in laetítia V. Glória Patri.
Introito (1)En el trono excelso vi sentarse un varón a quien adora la multitud de los Ángeles, que cantaban acordes: He aquí el nombre de Aquél cuyo imperio es eterno. - Salmo. Aclamad al Señor toda la tierra; servid al Señor con alegría V. Gloria al Padre.   
   Gloria in excelsis 
Oración-Colecta
 ORATIO - Vota, quaesumus, Dómine, supplicántis pópuli coelésti pietáte proséquere: ut et, quæ agénda sunt, vídeant, et ad implénda, quæ víderint, convaléscant.
Per Dominum nostrum Jesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.    R. Amen
   Te rogamos, Señor, accedas con celestial bondad a los deseos de tu pueblo; para que conozcan lo que han de hacer, y tengan valor para ejecutarlo. Por nuestro Señor Jesucristo...
   
Epístola
  Durante la Octava; Conm. de la Octava de Epifanía (VÉASE AQUÍ)
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Romános.
Rom 12:1-5

Fratres: Obsecro vos per misericórdiam Dei, ut exhibeátis córpora vestra hóstiam vivéntem, sanctam, Deo placéntem, rationábile obséquium vestrum. Et nolíte conformári huic saeculo, sed reformámini in novitáte sensus vestri: ut probétis, quæ sit volúntas Dei bona, et benéplacens, et perfécta. Dico enim per grátiam, quæ data est mihi, ómnibus qui sunt inter vos: Non plus sápere, quam opórtet sápere, sed sápere ad sobrietátem: et unicuique sicut Deus divísit mensúram fídei. Sicut enim in uno córpore multa membra habémus, ómnia autem membra non eúndem actum habent: ita multi unum corpus sumus in Christo, sínguli autem alter alteríus membra: in Christo Jesu, Dómino nostro.

R. Deo gratias.






Lección de la Epístola del Apóstol San Pablo a los Romanos (XII,  1-5) Hermanos: Os ruego por la misericordia de Dios, que le ofrezcáis vuestros cuerpos como oblación viva, santa, y grata a Dios, que es el culto racional que le debéis. Y no queráis conformaros con este siglo, sino reformaos por la renovación de vuestro espíritu; para que experimentéis cuál es la voluntad de Dios, buena, y agradable, y perfecta. Pues por la gracia que me ha sido dada, digo a todos los que están entre vosotros; Que en vuestro saber, no os levantéis más alto de lo que debéis, sino que os contengáis dentro de los límites de la moderación, según la medida de fe que Dios ha repartido a cada cual. Porque así como en un cuerpo tenemos muchos miembros, mas todos los miembros no desempeñan una misma función, así muchos formamos un solo cuerpo en Cristo, y cada uno es miembro, uno de otro, en Jesucristo, Señor nuestro.



R. Deo gratias. (A Dios gracias).
Salmodia
   Graduale 
Ps 71:18 ; 71:3
Benedíctus Dóminus, Deus Israël, qui facit mirabília magna solus a saeculo.
V. Suscípiant montes pacem pópulo tuo, et colles justítiam. Allelúja, allelúja
Ps 99:1
Jubiláte Deo, omnis terra: servíte Dómino in lætítia. Allelúja.
   Gradual.  - Bendito el Señor Dios de Israel, sólo Él hace grandes maravillas, desde el principio de los siglos. V. Los montes traerán paz para el pueblo, y los collados justicia.   Aleluya, aleluya.- V. Aclamad al Señor los moradores todos de la tierra; servid al Señor con alegría. Aleluya.
   Evangelio
     
Sequéntia  sancti Evangélii secúndum Lucam.


Luc 2:42-52
Cum factus esset Jesus annórum duódecim, ascendéntibus illis Jerosólymam secúndum consuetúdinem diéi festi, consummatísque diébus, cum redírent, remánsit puer Jesus in Jerúsalem, et non cognovérunt paréntes ejus. Existimántes autem illum esse in comitátu, venérunt iter diéi, et requirébant eum inter cognátos et notos. Et non inveniéntes, regréssi sunt in Jerúsalem, requiréntes eum. Et factum est, post tríduum invenérunt illum in templo sedéntem in médio doctórum, audiéntem illos et interrogántem eos. Stupébant autem omnes, qui eum audiébant, super prudéntia et respónsis ejus. Et vidéntes admiráti sunt. Et dixit Mater ejus ad illum: Fili, quid fecísti nobis sic? Ecce, pater tuus et ego doléntes quærebámus te. Et ait ad illos: Quid est, quod me quærebátis? Nesciebátis, quia in his, quæ Patris mei sunt, opórtet me esse? Et ipsi non intellexérunt verbum, quod locútus est ad eos. Et descéndit cum eis, et venit Názareth: et erat súbditus illis. Et Mater ejus conservábat ómnia verba hæc in corde suo. Et Jesus proficiébat sapiéntia et ætáte et grátia apud Deum et hómines.
R. Laus tibi, Christe!


  Continuación del Santo Evangelio según San Lucas (II, 42-52) -  En aquel tiempo: Cuando tuvo Jesús doce años, subieron sus padres a Jerusalén, según la costumbre del día de la fiesta; y acabados aquellos días, cuando volvían, quedóse el niño Jesús en Jerusalén sin que sus padres lo advirtiesen. Y creyendo que estaba con los de la comitiva, hicieron una jornada de camino y le buscaban entre los parientes y conocidos. Mas al no hallarlo, regresaron a Jerusalén en busca suya; hasta que al cabo de tres días le hallaron en el templo, sentado en medio de los Doctores, oyéndolos y preguntándoles. Todos cuantos le oían, se pasmaban de su sabiduría y de sus respuestas.
Y al verle, se admiraron. Y su madre le dijo: Hijo, ¿por qué te has portado así con nosotros? Mira cómo tu padre y yo te buscábamos angustiados.
Y les respondió: ¿Para qué me buscabais? ¿No sabíais que en las cosas de mi Padre me conviene estar? (2) Más ellos no entendieron esto que les habló. Y descendió con ellos y vino a Nazaret; y les estaba sujeto.
Y su Madre guardaba todas estas cosas en su corazón. Y Jesús crecía en sabiduría, en edad y en gracia delante de Dios y de los hombres.


  OFFERTORIUM Ps 99:1; 99:2
Jubiláte Deo, omnis terra, servíte Dómino in lætítia: intráte in conspéctu ejus in exsultatióne: quia Dóminus ipse est Deus.  
   Ofertorio. - Aclamad al Señor los moradores todos de la tierra; servid al Señor con alegría; entrad a su acatamiento con alborozo, porque el Señor es el único Dios.
Oración-Secreta

SECRETA - Obláta, Dómine, múnera sanctífica: nosque a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per Dóminum.      
   Santifica, Señor, los dones ofrecidos: y purifícanos de las manchas de nuestros pecados. Por Jesucristo Nuestro señor.   
   Prefacio de Epifanía
de Epiphania Domini
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubique grátias agere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Quia, cum Unigenitus tuus in substántia nostræ mortalitátis appáruit, nova nos immortalitátis suæ luce reparávit. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia coeléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus...

Verdaderamente es digno y justo, equitativo y saludable, que te demos gracias en todo tiempo y lugar ¡Señor Santo, Padre todopoderoso y eterno Dios! Por cuanto, al aparecer tu hijo Unigénito en nuestra carne mortal, nos restauró con la nueva luz de su inmortalidad. Y por eso, con los Ángeles y Arcángeles, con los Tronos y las Dominaciones, y con toda la milicia del ejército celestial, entonamos a tu gloria un himno, diciendo si cesar: Santo, Santo, Santo, etc.
Communio 
Luc 2:48; 2:49


Fili, quid fecísti nobis sic? ego et pater tuus doléntes quærebámus te. Et quid est, quod me quærebátis? nesciebátis, quia in his, quæ Patris mei sunt, opórtet me esse?
   Comunión. - Hijo, ¿por qué te has portado así con nosotros? Mira cómo tu padre y yo angustiados te buscábamos. Y¿para qué me buscábais? ¿No sabíais que en las cosas que son de mi Padre me conviene estar?
Oración-Poscomunión
 Postcommunio 

Súpplices te rogámus, omnípotens Deus: ut, quos tuis réficis sacraméntis, tibi etiam plácitis móribus dignánter deservíre concédas.


P
er Dominum nostrum Jesum Christum...
   Te suplicamos humildemente oh Dios todopoderoso, que a cuantos alimentas con tu Sacramentos, les concedas también servirte dignamente con las costumbres que te agradan

Por Jesucristo Nuestro Señor Jesucristo...

(1) Este misterioso Introito proviene del libro IV de Esdras, que es apócrifo, o sea, no inspirado, como lo son los dos primeros.
(2) Convenía que Jesús se fuese poco a poco emancipando de la patria potestad, y que María y José fuesen comprendiendo cada día mejor su misión divina.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

INTRODUCCIÓN

Acerca de la Santa Misa